به گزارش اسب من به نقل از مهر، با وجود گذشت بیش از یك ماه از فصل زمستان عمده پیست های استان تهران و البرز هنوز بازگشایی نشده است. در ایام خاموشی و تعطیلی دیزین، شمشك و توچال تنها پیستی كه شروع به كار كرده دربندسر است. علت هم به نظر مشخص می باشد، عدم بارش برف امكان بازگشایی هیچ پیستی را نمی دهد، دربندسر هم به لطف دستگاه های برف ساز خود موفق شده تا در انتها اولین ماه از فصل زمستان شروع به كار كند.
در شرایطی كه در سراسر دنیا استفاده از دستگاه های برف ساز برای تولید برف مصنوعی معمول است این صنعت تنها در یكی از پیست های اسكی كشور استفاده می گردد. این در شرایطی است كه اخیرا تولید داخلی دستگاه های برف ساز در كشور هم شروع شده و به نظر می رسد شاید كم كاری مسئولان و یا عدم سرمایه گذاری در این بخش سبب شده تا هر سال فصل اسكی عقب تر بیفتد و زودتر هم به آخر برسد.
اسكی ایران در كنار همه كم و كاستی ها در بخش قهرمانی باید در توسعه همگانی هم قدم های بزرگی بردارد. كاهش احتمالی یك سهمیه المپیك زمستانی شاید خیلی به چشم نیاید اما خاموشی و تعطیلی نگران كننده پیست های اسكی در یكی از تنها سه ماه فعالیت آنها اگر هم فاجعه نباشد، رخداد بسیار ناخوشایندی است. اگر فكری برای سرمایه گذاری در این بخش، خرید دستگاه های برف ساز حداقل برای مسیر اصلی پیست های اسكی و همگانی كردن این رشته زیبا در بین اقشار مختلف جامعه نشود شاید اسكی دیگر ورزش مرفهین هم باقی نماند.
حالا كه رئیس فدراسیون اسكی خود عضو هیات اجرایی كمیته ملی المپیك شده است انتظار می رود هم در توسعه قهرمانی و هم همگانی این رشته اقدامات اساسی و ریشه ای بردارد چون كه تنها آرام نگه داشتن فضای ملتهب اسكی و حركت لاك پشتی ولو با موفقیت های مقطعی هم همراه باشد اثری از تحول در این رشته زمستانی نخواهد داشت.